وی با اشاره به اینکه آلودگی‌های زیست‌محیطی، آلودگی هوا و صوتی نقش مهمی در سلامت افراد ایفا می‌کنند، افزود: بخش عظیمی از جمعیت ما با عوارض این بیماریها آشنا نیستند و در نتیجه آثار آن را می‌توان در بازدهی نیروی کار مشاهده کرد.
این کارشناس بهداشت حرفه‌ای به آماری که از سوی شرکت صنایع ملی پتروشیمی در سال 90 منتشر شده اشاره کرد و گفت: با بررسی‌های انجام شده مشخص شد که صنایع پتروشیمی ما 76 درصد بازدهی دارند، 24 درصد هدر‌رفت ناشی از فرسودگی تجهیزات و حوادث ناشی از کار بوده است. در حالی که صنایع ملی کشوری مانند هندوستان 110 درصد بازدهی داشتند چرا که ایمنی بهداشت محیط و سلامت ایمنی انسانی در این امر بسیار دخیل است.
وی یکی از عوامل زیان‌آور محیط کار را عوامل فیزیکی عنوان کرد و گفت: تراکم کارکنان در فضاهای نسبتاً کوچک، افزایش قدرت ماشین‌آلات و مصرف ایمنی مرتبط با آن، روشنایی در محیط کار، ارتعاشات و میزان سر و صدای موجود در محیط و حتی دمای محیط کار در بازدهی نیروی انسانی بسیار مؤثر است.
مطلق خاطر نشان کرد: سرانه هزینه درمان افرادی که در محیط کار با بیماریهای شغلی مواجهه می‌شوند، بسیار بالا است. طبق آمار سال 82 که از سوی تأمین اجتماعی اعلام شد، سالانه 17 میلیارد تومان برای بیماریهای شغلی از سوی این سازمان هزینه می‌شود و در نهایت می‌توان گفت نزدیک به 4 درصد درآمد ناخالص ملی ما به حوادث ناشی از کار اختصاص می‌یابد.
عضو مرکز تحقیقات ایمنی و بهداشت حرفه‌ای وزارت کار ایجاد فضای کاری مناسب و تأمین روشنایی را یکی دیگر از عوامل تأثیرگذار در سلامت نیروی انسانی بیان کرد و گفت: در صورتی که روشنایی در محیط کار مناسب نباشد؛ بهره‌وری کاهش یافته و عواملی مانند خستگی زودرس چشم، خیرگی و حتی اختلالات اسکلتی عضلانی بیشتر خواهد بود.در صورتی که با تأمین روشنایی مناسب کارگران شاداب‌تر هستند و بازدهی بیشتری دارند.
وی تأکید کرد: مشکل ما این است که سازمانها و مجموعه‌های صنعتی به جای آنکه قبل از ایجاد و راه‌اندازی مجموعه خود به پارامتر‌های ایمنی و سلامت محیط کار توجه کنند با سپری شدن سالها از فعالیت خود به یاد این مسئله می‌افتند که به مراتب هزینه‌های بیشتری را به نیروی انسانی و خود آنها تحمیل می‌کنند.
به گفته مطلق، طبق اعلام مرکز سلامت محیط کار وزارت بهداشت 17درصد کارگاه‌ها شرایط نامناسب روشنایی دارند و 12 درصد کارگران در معرض روشنایی نامناسب قرار دارند.
نکته دیگری که این کارشناس بهداشت حرفه‌ای به آن انتقاد کرد یکپارچه نبودن فعالیت‌های متولیان سلامت محیط کار است که می‌طلبد وزارت کار، وزارت بهداشت و سازمان محیط زیست در تصمیم‌گیری‌ها و بازرسی‌ها یکپارچه عمل کنند.
وی در بخش دیگری از سخنان خود ایمن نبودن واحدهای تعمیر و نگهداری را در شرکت‌های بزرگ یکی دیگر از دغدغه‌های بهداشت حرفه‌ای بیان کرد و افزود: در بسیاری از مجموعه‌ها واحد نگهداری و تعمیرات و تجهیزات هیچ تعاملی با واحد ایمنی سلامت محیط کار ندارد در حالی که فرایند تعمیرات شغلی پرخطر است.
وی گفت: در بسیاری از سازمانها تجهیزات هشدار و اطفای حریق، کار نمی‌کند و حتی با وجود فرسوده‌بودن بسیاری از تجهیزات این ابزار کار تعویض نمی‌شود که می‌تواند خسارات جانی و مالی زیادی را بر جای بگذارد.
منبع : پایگاه اطلاعات ایمنی