جنگل سراوان در 15 کیلومتری شهر رشت قرار دارد تنوع چشم گیر گیاهی و جانوری این جنگل حائز اهمیت می باشد سال های زیادی ست که بخشی از این جنگل بی نظیر مکانی برای دفن زباله های چندین روستا و شهرستانهای استان گیلان و شهر رشت گردیده است لحظه به لحظه کامیون های حامل زباله توقف می کنند تا زباله های خود را در این منطقه تخلیه کنند این زباله ها در ابتدا بخش کوچکی از این جنگل را محصور کرده بود اما اینک بخش های قابل توجهی از این منطقه بی نظیر را اشغال کرده است. وقتی به اطراف خود می نگرید تا چشم کار می کند فقط زباله می بینید کما اینکه باور این حقیقت که خود نیز بر روی کوهی از زباله ایستاده اید برایتان بسیار سخت است وقتی انبوهی از زباله تخلیه گردید توسط کامیون ها بر رویشان لایه ای از شن ریخته می شود و این ترتیب (زباله-شن) روزانه تکرار میگردد تا آنجا که در حال حاضر ارتفاع این زباله ها به چندين متر می رسد علارغم تخریب درختان و جنگل جلگه ای مهمترین مشکل ایجاد گازهای متراکمیست که بر اثر تجمع انبوهی از زباله تولید می شود که بوی بسیار بد فضای اطراف را غیرقابل تحمل کرده است و همچنین موجب رنجش مردم روستاهای اطراف می باشد علاوه بر این ورود شیرابه حاصل از انباشت زباله ها به آبهای زیرزمینی و سطحی باعث آلودگی آنها شده است.
برای رفع این معضل زیست محیطی تا کنون اقدام موثری صورت نگرفته است اما امروز به گزارش سبزپرس عنوان شد که: مدیرکل حفاظت محیط زیست گیلان از تعطیل کردن جایگاه سوزاندن زباله های عفونی و بیمارستانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی در سراوان رشت خبرداد.
سوال اینجاست که به غیر از زباله های بیمارستانی بلاخره مسئولین ذیربط چه برنامه ای برای سرنوشت انبوه دیگری از زباله ها دارند؟ حال اینکه در خبرها به نقل از مدیرکل حفاظت محیط زیست گیلان اشاره ای به چگونگی از بین بردن زباله های بیمارستانی نیز نشده است چرا کارخانه های زباله سوز با توجه با استاندارد های زیست محیطی ایجاد نمی گردند؟ اصولا چرا طبیعت باید قربانی گردد؟
(نرگس سلیمی)