به گزارش سلامت نیوز به نقل از آوای سلامت، تجمع بیش از حد جرم گوش می تواند منجر به کاهش شنوایی شود. موم گوش در همه ما وجود دارد، ولی مقدار و نوع آن مانند صفاتی مثل رنگ مو و قد ژنتیکی است. موم گوش خشک می شود و به همراه گرد و غبار و چیزهایی که در خود به دام انداخته است، از گوش بیرون می آید. بیشتر اوقات موم گوش با جویدن یا حرکات دیگر فک در کانال گوش حرکت می کند و از گوش خارج می شود.
در این میان، افرادی که از گوش بند یا سمعک استفاده می کنند دچار مشکل فشردگی موم گوش می شوند.
بسیاری نیز نیازی به تمیز کردن گوش ها ندارند و گوش به خودی خود تمیز می شود. استفاده از چیزهایی مانند گوش پاک کن یا گیره سر، موجب تجمع موم و بسته شدن گوش می شود. این کار فقط موم گوش را بیشتر به داخل گوش می فرستد و همچنین ممکن است به گوش آسیب برساند.
تجمع بیش از حد موم در گوش همراه با این علائم است:
احساس پر بودن گوش‌ها
درد گوش
مشکل در شنوایی و روز به روز بدتر شدن آن
زنگ زدن گوش (وزوز گوش)
خارش گوش
ترشح از گوش
بو دادن گوش
سرگیجه
اگر این علائم را دارید به پزشک مراجعه کنید. عوامل دیگری هم ممکن است این علائم را ایجاد کنند و قبل از شروع درمان های خانگی، باید مطمئن باشید این علائم در اثر فشرده شدن موم گوش ایجاد شده اند.
پزشک شما باید با اتوسکوپ درون گوش را ببیند و بگوید که آیا فشردگی موم باعث گرفتگی گوش شده است.
پزشک ممکن است این موم را در مطب و به وسیله مکش، شستشو یا دستگاهی به نام کورت، تمیز کند. یا ممکن است پزشک از شما بخواهد در خانه قبل از بیرون کشیدن موم، از محصولات نرم کننده گوش استفاده کنید.
برای تمیز کردن گوش‌ها در خانه این نکات را رعایت کنید:
موم هایی که می بینید را با پارچه تمیز کنید.
محلول سرومنولیتیک (محلول های حل کننده موم) را در کانال گوش بریزید. این محلول حاوی روغن معدنی، روغن بچه، گلیسیرین، قطره گوش آب اکسیژنه، هیدروژن پراکسید و محلول نمکی است.
اگر موم با این محلول خارج نشد، می توانید گوش را شستشو دهید، بعد از حل شدن موم با محلول، با استفاده از یک سرنگ گوش را با آب یا محلول نمکی شستشو دهید.
برای مدیریت جرم گوش در درازمدت پزشک شما ممکن است استفاده از محلول های حاوی کاربامید پراکساید را برای هر 4 تا 8 هفته تجویز کند.
بیماران مبتلا به دیابت و یا اختلال سیستم ایمنی بدن بایستی قبل از این کار، بیماری خود را به پزشک بگویند.
منبع:www.about.com