درباره علاقه مندی ژاپنی ها به نگین آبی کشورمان حکایت های زیادی مطرح می‌شود؛ داستان هایی که اگر تا چند سال پیش تکذیبشان ساده تر به نظر می‌رسید، اکنون نشانه های تأییدشان به وضوح دیده می‌شود.
به گزارش «تابناک»، تا چند سال پیش، زمانی که پروژه میان گذر دریاچه ارومیه به فرجام نرسیده بود و در میان همهمه ها بر سر مفید یا مضر بودن این پروژه، کسی باور نمی‌کرد بزرگترین دریاچه کشورمان روزی تا مرز خشک شدن کامل پیش برود، داستانی میان اهالی منطقه نقل می‌شد که حکایت از علاقه شدید ژاپنی ها به دریاچه ارومیه داشت.
آن گونه که گفته می‌شد، اهالی شرقی ترین کشور قاره آسیا ابراز تمایل کرده بودند تا دو سمت دریاچه را به کمک تونلی که از زیر دریاچه عبور می‌کند، به یکدیگر متصل کنند و به جایش، مجوز برداشت آرتمیا را به دست آورند؛ یعنی تنها موجود ساکن دومین دریاچه شور جهان که برای تغذیه ماهی ها و طیور برداشت می‌شد.
این داستان البته آب و تاب های فراوانی هم داده می‌شد، ولی چیزی بیشتر از یک داستان به نظر نمی‌رسید. داستانی که با افتتاح پروژه میان گذر دریاچه بعد از سال های طولانی، کم کم رنگ باخت، به ویژه آنکه مراسم افتتاح آن با وعده ای بسیار شیرین همراه بود که کار اجرای آن همان زمان آغاز شد و هنوز ادامه دارد.
البته شیرینی وعده احداث راه آهن میان آذربایجان شرقی و غربی و عبور آن از محل میان گذر، چندان دوام نداشت، زیرا هنوز وعده عملی نشده، اوضاع دریاچه به شدت بحرانی شد. آنقدر بحرانی که 90 درصد آب خود را از دست داد و بخش های وسیعی از دریاچه تبدیل به شوره زار شد تا احیای دریاچه تبدیل به خواسته نخست مردم شود.
زمانش رسیده درباره کمک میلیاردی ژاپن به احیای دریاچه ارومیه سخن بگوییم!
حالا چند سالی می‌شود که حال دریاچه زیبای شمال غرب کشورمان ناخوش است و در این مدت مسئولان هم تدابیری برای بهبود آن اندیشیده و اقداماتی را در دستور کار قرار داده‌اند؛ اما ظاهرا خاطر این دریاچه برای ژاپنی ها عزیزتر از ماست. آنقدر که پیگیر احیای آن هستند و حتی حاضرند برای احیای آن، آستین بالا زده و دست به جیب هم بشوند.
از سال 2014 میلادی تا کنون، ژاپنی ها در سه نوبت برای کمک به احیای این دریاچه پیش قدم شده و کمک های مالی خود را در اختیار دفتر توسعه ملل متحد در کشورمان قرار داده‌اند. کمک هایی که آخرینش مبلغ یک میلیون دلار بود که روز گذشته در امضای سند فاز سوم همکاری احیای دریاچه ارومیه با سازمان ملل و دولت ژاپن، در حضور واکاوایاشی، کاردار سفارت ژاپن، گری لوییس، نماینده سازمان ملل، ابتکار، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست کشورمان و...، به این مهم اختصاص یافت.
رویکردی که با کمی کنکاش در اخبار متوجه می‌شویم از آشنایی ژاپنی ها با دریاچه ارومیه از سالهای دور نشأت می‌گیرد. آنقدر که کوجی هوندا، سفیر ژاپن در کشورمان در زمان امضای فاز نخست این همکاری گفته بود: «نمک ارومیه از گذشته های دور در ژاپن به فروش می‌رود و این نمک جایگاه خاصی برایمان دارد؛ از گذشته های دور ما از این نمک در حمام کردن استفاده می‌کردیم و الان هم در وان حامل نمک دریاچه ارومیه دراز می‌کشیم».
البته شاید به باور برخی این میزان کمک مالی در قیاس با بودجه 1500 میلیاردی مصوب در هیأت دولت کشورمان برای احیای این دریاچه، کوچک به نظر برسد اما نه زمانی که بدانیم از جانب کشوری بوده که در مسافتی بسیار دور از کشورمان قرار دارد و اقدامش را جز با سخاوتمندانه خواندنش نمی‌توان توصیف کرد.
رویکردی که جا دارد درباره آن ساعت ها با مردم کشورمان سخن بگوییم و تلاش کنیم با پرداختن به آن، نشان دهیم محیط زیست تا چه اندازه مهم است و به چه میزان همه ساکنان کره خاکی باید در حفظ آن کوشا باشیم، بلکه به این شیوه بتوانیم مانند ژاپنی ها عمل کرده و همان گونه که ایشان بهره مندی از نمک های این دریاچه را از یاد نبرده اند، موهبت های طبیعت پیرامونمان را از یاد نبرده و برای تداوم آن، بهتر از همیشه عمل کنیم.
ویدیو احیای دریاچه ارومیه و همکاری ژاپنی ها در این زمینه را در ببینید:
http://cdn.tabnak.ir/files/fa/news/1395/1/19/583443_568.mp4